(1)
کجاست بام بلندی؟
و نردبان بلندی؟
که بر شود و بماند بلند بر سر دنیا
و بر شوی ، و بمانی بر آن و نعره برآری:-
-« هوای باغ نکردیم و دور باغ گذشت!...
(2)
در برگریز پاییز
گفتی که بایدش کند
گفتی که بایدش سوخت
ناموس خاک و باران
این را نخواست اما:
آن هیمه های گیلاس
غرق شکوفه امروز!
(3)
جیرجیرک توی تاریکی
او به یاد کیست، کاین گونه بلند ، یک نفس می خواند؟
او به یاد کیست، کاین گونه مدام؟
جیرجیرک توی تاریکی ، آه!
(4)
نه در خیال خزانم نه در هوای بهار
کنار این آتش
نشسته ام که شبی را به روز آرم و بس
چنان که کنده ی مرده
چنان که هیزم محض.
(5)
مثل یک پنجره در تاریکی
که به یک پنجره می اندیشد
به تو می اندیشم.
پشت آن پنجره در تاریکی
به چه می اندیشی؟
منصور اوجی
زاده ی ١٣١٦ شیراز
لیسانس فلسفه و علوم تربیتی,دانشسرای عالی تهران
فوق لیسانس زبان انگلیسی,دانشگاه شیراز
No comments:
Post a Comment