ميان ما
ميان من و تو
مايی نشسته بود
لبخندی داشت
که مارا گم می‌کرد
هوا کجا گرفته بود؟
زنبور‌ها پی عطری می‌گشتند
که از هوای تو می‌گذشت
چرا نگفتی
گلويت پر از گريه است؟
درختان با باد صبور بودند
و کوچه چنان محو سکوت
که کاری نمی‌شد کرد
جز نگاه که از چشم من می‌گذشت
من رفتنت را نگاه کردم
با بغضی که با قدم‌هايت می‌شکست
نگفته بودی که می‌روی
نگفته بودی که حرف‌هايی ديگر داری
نگفته بودی که ميان ما، مايی ديگر است
که هوايی ديگر می‌خواهد.
زنبور‌ها می‌دانستند
نگاه و لبان بسته تو
نگاه کردی و هيچ نگفتی
به تلخ‌خند رفتی.
اسماعیل یوردشاهیان اورمیا
www.yourdshahian.com
ميان ما
ميان من و تو
مايی نشسته بود
لبخندی داشت
که مارا گم می‌کرد
هوا کجا گرفته بود؟
زنبور‌ها پی عطری می‌گشتند
که از هوای تو می‌گذشت
چرا نگفتی
گلويت پر از گريه است؟
درختان با باد صبور بودند
و کوچه چنان محو سکوت
که کاری نمی‌شد کرد
جز نگاه که از چشم من می‌گذشت
من رفتنت را نگاه کردم
با بغضی که با قدم‌هايت می‌شکست
نگفته بودی که می‌روی
نگفته بودی که حرف‌هايی ديگر داری
نگفته بودی که ميان ما، مايی ديگر است
که هوايی ديگر می‌خواهد.
زنبور‌ها می‌دانستند
نگاه و لبان بسته تو
نگاه کردی و هيچ نگفتی
به تلخ‌خند رفتی.
اسماعیل یوردشاهیان اورمیا
www.yourdshahian.com
No comments:
Post a Comment